W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej o ciasteczkach tutaj.
Karol Marcinkowski urodził się 20 czerwca 1800 roku w Poznaniu. Był lekarzem i działaczem społecznym w Wielkopolsce. Uczestniczył w Powstaniu Listopadowym, początkowo jako żołnierz, następnie lekarz sztabowy. W 1832 pod kierownictwem Marcinkowskiego zorganizowano Towarzystwo Pomocy Naukowej w Paryżu. Stał się rzecznikiem zbliżenia ziemiaństwa i przemysłowców polskich w imię programu pracy organicznej. Z inicjatywy Marcinkowskiego powstała ziemiańska spółka akcyjna dla budowy Bazaru Polskiego w Poznaniu. Wywarł decydujący wpływ na mentalność i kierunek działania m. in. Hipolita Cegielskiego.
Obok działalności społecznej zajmował się praktyką lekarską w Poznaniu i zdobył sobie uznanie m.in jako doskonały chirurg i położnik. W roku 1833 Akademia Nauk w Paryżu przyznała mu złoty medal za rozprawę o cholerze, w leczeniu której nabrał doświadczenia, opiekując się chorymi podczas epidemii w roku 1831 w Memlu (Kłajpeda). Zmarł 7 listopada 1846 w Dąbrówce Ludomskiej.